سرکوب سرطان با چای

محققان دپارتمان بهداشت انسانی و علوم تغذیه‌ دانشگاه گوئلف در اونتاریو کانادا دریافته‌اند پلی‌فنول‌های موجود در چای اثرات ضد‌سرطان از خود نشان‌ می‌دهند.
پلی‌فنول‌های موجود در چای از تشکیل تومور جلوگیری کرده، تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش داده، موجب افزایش مرگ سلولی طبیعی (آپوپتوز)‌ و سرکوب تشکیل عروق‌ خونی جدید تغذیه‌کننده‌ تومور (آنژیوژنز) می‌شوند.

عمده‌ترین پلی‌فنول، قابل استخراج از چای‌ سبز و از لحاظ زیستی فعال‌ترین نوع آن اپیگالوکاتچین گالات (EGCG (Epigallocatechin gallat است. زمانی که در شیر کم‌چرب و یا سایر فرآورده‌های شیر حل‌ شود، فعالیت زیستی خود را حفظ‌ کرده و همچنان در غلظت‌های بالاتر از 0.03 میلی‌گرم در میلی‌لیتر موجب کاهش‌ سرعت تکثیر سلول‌های سرطانی روده‌ ‌بزرگ موجود در محیط کشت‌ می‌شود.

محققان دپارتمان بهداشت انسانی و علوم تغذیه‌ دانشگاه گوئلف در اونتاریو کانادا، می‌گویند: این نتایج، کارکرد جدیدی را برای شیر به‌ عنوان پلت‌فرم ایده‌آل برای رهاسازی مواد‌ زیستی فعال ایجاد می‌کند و درها را به روی نسل جدیدی از محصولات‌ لبنی که دارای مزایای بیشتر برای سلامت انسان هستند، باز می‌کند.

به گفته آنها، بیشتر پلی‌فنول‌های قابل استخراج از چای «فلاوان ۳ اول»ها هستند که اغلب به‌ نام کاتچین‌ها از آنها یاد می‌شود. اپیگالوکاتچین گالات، کاتچین عمده‌ موجود در چای است. این تحقیقات نشان‌ داده است که پلی‌فنول‌های موجود در چای از تشکیل تومور جلوگیری کرده، تکثیر سلول‌های سرطانی را کاهش داده، موجب افزایش مرگ سلولی طبیعی (آپوپتوز)‌ و سرکوب تشکیل عروق‌ خونی جدید تغذیه‌کننده‌ تومور (آنژیوژنز) می‌شوند.

آنها می گویند: به‌ دلایل متعددی کاتچین‌های موجود در چای زیست‌فراهمی ضعیف دارند و هدف از بررسی حاضر، کپسول‌دار‌ کردن اپیگالوکاتچین گالات در مولکول کازئینی (پروتئین شیر) به‌نام «میسل» (micelle)، درجهت حفظ و افزایش زیست‌فراهمی کاتچین بود.

به گفته محققان در یک آزمایش، سلول‌های انسانی سرطان کولورکتال (HT-29) به‌ مدت 24 ‌ساعت در حضور EGCG در آب و یا محلول در شیر رشد داده شد. تعداد سلول‌های زنده‌ سرطانی (زنده‌مانی سلول‌ها) اندازه‌گیری و مشاهده شد که اپیگالوکاتچین گالات زنده مانی سلول‌ها را در یک حالت وابسته به دوز کاهش داد اگرچه در غلظت‌های بالاتر (0.15 میلی‌گرم درمیلی لیتر و بالاتر)، اثر ضدتکثیری‌ EGCG در آب بیشتر از شیر بود.

آزمایش دیگری تکثیر سلولی سرطان را پس‌ از اضافه‌ کردن EGCG به محصولات مختلف شیر از‌ جمله شیر کم‌چرب، آب‌پنیر و سرم شیر مورد بررسی قرار‌ داد. در‌ حالی‌ که برخی تفاوت‌ها در تکثیر سلولی در غلظت‌های پایین‌تر بین اپیگالوکاتچین گالات در محیط کنترل و اپیگالوکاتچین گالات محلول در اجزای تشکیل‌دهنده‌ شیر وجود داشت، در غلظت‌های بالاتر (0.8 میلی‌گرم در میلی‌لیتر و بالاتر) EGCG رشد سلول‌های سرطانی را، چه محلول در شیر و یا آب را، 80 درصد یا بیشتر کاهش‌ داد.

محققان می‌گویند: به‌ منظور استفاده‌ بالینی از فواید سلامتی بیولوژیکی، پلی‌فنول‌ها باید در دسترس بوده و فعال هم باشند. حتی زمانی که در قالب ماده‌ غذایی باشند. این بررسی نشان‌ داد که اتصال اپیگالوکاتچین گالات به میسل کازئین، کارایی‌زیستی و جذب سلولی اپیگالوکاتچین گالات را در غلظت‌های بالاتر از 0.03 میلی‌گرم EGCG در میلی‌لیتر شیر کم‌چرب، تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.